Kendimi acındırmak için söylemiyorum ama ben hayatımda ilk ve son kez terk edildim. Bu tadı tattım. Ve hala her sabah uyandığımda nahoş tadı damağımda.

Onun içindir ki; bir daha asla uzatmam burnumu penceremin önünden gelip geçen rüzgara.Ömrümün sonuna kadar nefessiz kalacağımı bilsem de...

Ağustos sıcaklarında millet dili dışarıda geziyor. Esmiyor ya rüzgar,benim içim içime sığmıyor. Vapura her binişimde birde martılar için simit alıyorum. Sevap kavlinden. Saçlarımı okşamasın diye bir numaraya kısalttığım saçlarıma rüzgar değince,atıyor beynimin tası. Martıların simidini de ben yiyorum.

Dedim ya ben şişman değilim. Yüreğim şiş,kemiklerim iri,bir de martıların simidi.

Selam olsun !!!!!