Şüphem yok hiddetimden
İlk kez oluyor,alışkın değilim
İlmik ilmik işledim seni hayatıma
Şimdi silip,yumak yapan ben değilim

Geç kalınmışsa zaman suçlanır
Mekan,kişi özgürdür
Geldiği gibi giden olursa
Yol suçlanır
Gitmeye cesaret edenler
Zaten hep özgürdür.

kopmaya yüz tutmuş sarı kırnap
bu yükü çekmez boylu boyuna
dizlerine kadar sıvamış,günah boy aşmış
arındırmaz hiç bir dere
medetin niyeti bu kör kuyuda

ışık dediğin göz yanılmasıdır
alışmamalı hiç bir rahatlığa
nice ermişler alıştılar karanlığa da
gelemediler zifiri darlığa

sen hangi açık denizde battın
ya da sormazlar mı karadenizde gemilerin mi battı diye
hani yelkenlere dolan rüzgar
hani en güzel liman
varlığın varmaya dert mi olur yoksa derman
dümen suyumdan çekil
alışmışım öznesiz cümleler kurmaya
korkmuşum cümle alem gibi seni de savurmaya

düşmanlarım alaya durmuştur şimdi
düğün halayı değil bu tabi
kahkahaların geliyor kulaklarıma
dost var düşman çok dedim sana

sen arkanı döner gidersin
ben olduğum yere çöker kalırım
belki asırlık bir çınar bulurum
arkamı ona yaslarım
ya başım
hangi omuzlara yalvarsın mülteci olmak için

deniz kokunu özlerim en çok
tuzu kararında,geniz yakan deniz kokunu